Elke club heeft een paar wedstrijden per jaar die net even iets belangrijker zijn dan de rest. Je kan het hele seizoen slecht presteren of uit vorm zijn, maar een derby kan je op mentaliteit winnen. De Limburgse derby Fortuna Sittard tegen MVV brengt elk jaar een hoop speciaals met zich mee. Fortuna draaide jarenlang mee onderin de Jupiler League, maar is dit seizoen sterker dan ooit. Voorafgaand deze editie staan ze op de vierde plek, terwijl MVV zich op een matige twaalfde plek bevindt.
Mijn oog viel al snel op deze wedstrijd toen ik het speelschema van de tweede seizoenshelft zag. Ik ben nog nooit in Sittard geweest, laat staan dat ik ooit een wedstrijd in Limburg heb bezocht. Toen ik de kaartjes bestelde zag het er heel aantrekkelijk uit: Fortuna stond bovenaan. Dit had niemand natuurlijk verwacht. In de 21e eeuw zijn de resultaten alleen nog maar tegengevallen. Of ik het moet bestempelen als een wonder weet ik niet, maar wel heeft Fortuna voor mij de gunfactor.
De fans van Fortuna zijn er namelijk altijd. Ook bij een uitwedstrijd bij pakweg Dordrecht is het uitvak van Fortuna flink gevuld. Jaarlijks staan ze aan kop in het uitsupportersklassement. Dat terwijl de uitwedstrijden – van de club die een paar jaar terug zelfs bijna failliet was – vaak worden verloren. Daarbij heb ik nog niets gezegd over de ligging van Sittard; de supporters moeten relatief ver reizen.
Fortuna is momenteel licht aan het kwakkelen, trainer Sunday Oliseh is ontslagen en ze zijn een paar plekken gedaald in het linkerrijtje, maar dit lijkt mij geen reden tot klagen. MVV doet het niet beter, al zijn er nog genoeg mogelijkheden om de play-offs nog te behalen. Hoe dan ook, de derby is mooi getimed. Sinds lange tijd is Fortuna weer eens de favoriet.
De afgelasting van vrijdag is natuurlijk erg jammer. Midweekse wedstrijden zijn nooit populair. Op internet viel te lezen dat zo’n achthonderd man de Maastrichtenaren achterna zouden reizen.
Op de dag van de wedstrijd kwam ik maar liefst een kwartier te vroeg aan op het afgesproken station. Helaas – maar verwacht – kwamen mijn reisgenoten weer traditioneel te laat, wat betekende dat we niet 19:25 bij het stadion aan zouden komen, maar om 19:45. Lekker begin!
Tot Utrecht Centraal verliep alles vlekkeloos. Er was plek om te zitten in de trein en we hadden geen vertraging. Maar de ultieme voetbaltrip is natuurlijk niet compleet zonder vertraging. Op Utrecht kwam er namelijk een melding op het bord dat de treinen niet verder deden dan Weert, in verband met de ontruiming van een bom uit de Tweede Wereldoorlog. Bizar! Daar had niemand op gerekend.
Afijn, nog niet alle hoop was verloren. De twee treinen die hierna volgden eindigden ook bij Weert, maar de derde trein naar Sittard zou om 19:54 aankomen bij het station. Wij namen ons al voor om een sprint à la Usain Bolt te zetten richting het stadion en legden ons neer bij het feit dat we de aftrap zouden missen. We pakten de trein richting Weert en besloten daar te wachten op de trein naar Limburg.
Wij waren afhankelijk van de treinen, maar de NS zou de NS niet zijn als ze het hierbij lieten. Bij aankomst op station Weert zagen we het bericht dat de trein naar Sittard helemaal verviel.
Wij vroegen eerste de beste taxichauffeur hoe duur het was om naar het stadion te gaan. Het antwoord was 65€, zonder de meter aan te zetten. Dit is een rib uit je lijf, gezien de trein gratis was en het kaartje niet meer dan twee tientjes. Wij wilden niet omkeren naar huis, dan was alles voor niks geweest. Het werd dus alles of niets! Wij wilden wel op tijd aankomen: het was ten slotte al 19:28. Sittard ligt op zo’n half uur rijden van Weert.
Maar er werd ons beloofd dat we de aftrap zouden halen. Het taxibord werd in de achterbak gegooid en toen we eenmaal de snelweg op waren leek het alsof we bij Max Verstappen waren ingestapt. Er is geen woord aan gelogen als ik vertel dat de chauffeur zich tijdens de rit voor een groot deel op de linkerbaan bevond met een snelheid van 140 tot 160 kilometer per uur. En dat terwijl er ondertussen een afspeellijst van Shakira aanstond.. Helaas werd de laatste afslag verkeerd genomen, waardoor we alsnog de aftrap – op een paar minuten – misten. Maar we waren redelijk op tijd binnen, dus onze planning was weer redelijk hersteld.
De sfeer zat er goed in. Zowel het sfeervak van Fortuna als het uitvak zaten vol. Ook op onze tribune, de lange zijde tegenover de hoofdtribune, zaten een hoop mensen. De kansen gingen op en neer en het tempo lag hoog. Prima wedstrijd om te zien! Voor rust was het raak: Fortuna kwam op voorsprong na een fantastische knal van Dianessy.
Na rust bleef dit tempo aanhouden. MVV creëerde wat kansen, maar had pech in de afronding. Niet lang daarna ging de bal aan de andere kant op de stip. Deze penalty werd benut en het leek over en uit voor de gasten uit Maastricht. Als reactie werd er wat vuurwerk vanuit het uitvak op het veld gegooid. De wedstrijd liep tegen het einde aan, toen ook MVV een penalty kreeg na een overtreding. Deze kans vanaf zestien meter – de laatste serieuze mogelijkheid om aan te sluiten – ging echter over. Niet lang daarna maakte Askovski uit een counter de 3-0. Hij vierde dit door zijn shirt uit te trekken en deze in de lucht te houden richting de MVV-aanhang. De Derby was compleet!
Wij hebben genoten van deze maandagavondpot. Een hoop leuke dingen gezien. En een groot pluspunt dat Fortuna op echt gras speelt! Wij liepen terug naar het station, zodat de terugreis kon worden ingezet. Deze rit verliep overigens wél perfect, waardoor ik op een prima tijdstip weer thuiskwam.
Klik hier voor foto’s van de wedstrijd
NEW WEBSITE ---> 023ONTOUR.NL 