Girondins de Bordeaux – Toulouse – NEW WEBSITE

Ongeveer drie jaar geleden bezocht ik in Montpellier mijn eerste wedstrijd in Frankrijk. Een paar maanden later in mei 2016, bezocht ik AS Monaco. Het was dus alweer een tijdje geleden dat er een wedstrijd op Franse bodem werd bezocht. Deze maand stond was Frankrijk weer aan de beurt: een reis naar Toulouse stond op het programma. Op het moment dat wij er waren, speelde Toulouse zelf uit, maar beter konden we het eigenlijk niet treffen: op een prima afstand ligt Bordeaux en laat de Derby de la Garonne nou net op het programma staan.

Toulouse en Bordeaux bevinden zich relatief dichtbij elkaar en liggen allebei aan de rivier la Garonne. In Nederland zou je je afvragen of het echt een derby is. Tussen de twee steden ligt 245 kilometer! In Nederland ben je met zo’n afstand al bijna het land uit.. Of wordt FC Groningen – Helmond Sport ook als derby beschouwd?

Het aanschaffen van tickets was geen probleem. De online ticketshop was overzichtelijk en we konden ze moeiteloos bestellen. Toen de wedstrijd werd verplaatst naar zondag in verband met de protesterende gele hesjes op zaterdag hadden we zelfs nog de mogelijkheid om ons geld terug te krijgen. Gelukkig kwam voor ons de zondag net zo goed uit en konden we er dus evengoed naartoe.

De busreis duurde zo’n drie uur, maar in combinatie met een bezoek aan de stad en een overnachting is dit het waard. We pakten tram C die ons in een klein halfuurtje direct richting het stadion aan de andere kant van de stad bracht.

Stadion Matmut-Atlantique is qua locatie niet erg inspirerend. Er zijn dan wel meerdere sporthallen en dergelijke te vinden, maar in principe ligt het in the middle of nowhere en zoals ik al benoemde duurde de rit vanaf het centum ongeveer een halfuur. Dat is jammer, maar begrijpelijk voor een stadion uit 2015 wat decor was voor een aantal wedstrijden van het EK in 2016. Voor zoveel toerisme is zo’n infrastructuur geen overbodige luxe.

Buiten een goede verbinding betekent een nieuw stadion in dit geval ook moderne toegangspoortjes, genoeg trappen en een heleboel wc’s. Voor de gemiddelde bezoeker is dat bij een bezoek zeker fijn, al zie ik het zelf graag anders.

Wie in 2016 het EK heeft gekeken, herinnert zich vast de bijzondere architectuur van het stadion. Het komt van dezelfde architect als het Vogelnest in Peking en de Allianz Arena in Munchen. Het had niet veel weg van een klassiek stadion, maar ik vond het persoonlijk wel wat hebben.

De omgeving was niet erg sfeervol, maar de club heeft haar best gedaan om de voetbalbeleving wat impuls te geven. En met succes: met onder andere meerdere fankraampjes, eettenten, rondlopende mascottes, een kidszone en een fanzone met groot scherm zag het er een stuk beter uit dan andere clubs die zich ver buiten de stad op een groot terrein bevinden. Daarbij werd er een hoop mensen van alle leeftijden staande gehouden om een blauw-witte streep op hun wang te krijgen. Ook ik ontkwam er niet aan en ging dus FCGB-getint naar binnen.

Samen met de grotere clubs uit Frankrijk behoort de pot tegen Toulouse tot de beter bezochte wedstrijden van het seizoen. Helaas viel het deze keer iets tegen, waarschijnlijk door de tegenvallende presentaties dit seizoen. Waar FCGB vorig seizoen zesde eindigde, bevond het zich voorafgaand de aftrap op de dertiende plek in de Ligue 1. Hierbij mag wel gezegd worden dat er wel supporters zaten in de ring boven mij, die ik natuurlijk niet goed kan zien. Maar helaas was het uitzicht voor ons niet super: de lange zijde aan de overkant was matig gevuld.

De harde kern van Bordeaux was wel – zoals verwacht – in grotere getale aanwezig. Er was een sfeeractie bij opkomst van de spelers, maar de actie in de negende minuut is één die ik niet snel zal vergeten. Emiliano Sala kwam in het verleden uit voor Bordeaux. Het hele stadion liet zich een minuut flink horen voor de omgekomen spits. Samen met een minuut applaus voorafgaand de wedstrijd heel indrukwekkend om mee te maken.

Je zou hierdoor bijna vergeten dat Bordeaux in de tweede minuut al op voorsprong kwam. Toulouse kreeg in de eerste helft nog een aantal grote kansen, maar kon deze niet verzilveren. In de tweede helft kwam de terechte gelijkmaker alsnog en konden de meegereisde fans, die zich al de hele wedstrijd lieten horen, nog wat harder juichen.

Ook Toulouse presteert wisselvallig dit seizoen, maar deze wedstrijd werd er leuk gecombineerd. De amusementswaarde van de wedstrijd was hoog, beide ploegen wilden voetballen. Toch was het Bordeaux die er op het laatste moment met de winst van doorging. Ik denk zelfs dat een winst voor Toulouse haalbaar was, gezien het feit dat Bordeaux eigenlijk nauwelijks iets creëerde.

Leuk om na Stade Vélodrome, Parc des Princes en Stade Bollaert-Delelis nog eens een stadion van het EK2016 te bezoeken. Eind maart staat onder voorbehoud Toulouse FC op het programma, misschien dat er dan weer gejuicht kan worden!