Apollon Pontou – Volos – NEW WEBSITE

Als warming-up voor PAOK – Aris later die dag, besloten we om vijf kilometer verder langs te gaan bij Apollon Pontou. Een club waar we vooraf nog niet van gehoord hadden, maar des te meer een spontaan bezoek je kan verrassen.

Soms is het leuk om zonder verwachtingen naar een wedstrijd te gaan. Ik heb het stadion gezien op Google Maps, maar wist niets over de supporters, de toeschouwersaantallen, historie van de club en het niveau van de Griekse variant van de Keuken Kampioen Divisie.

Na wat research na de wedstrijd kwam ik erachter dat de club is gesticht door vluchtelingen uit Pontus. Het rood van de clubkleuren rood en zwart staat voor het bloed van de vele overleden vluchtelingen.

Een aantal jaar geleden degradeerde Apollon Pontou uit de hoogste Griekse divisie. De tegenstander was koploper Volos, die volgens een Griekse kenner in 2015 is opgericht door een van de meest corrupte mensen in Griekenland.

We gingen redelijk vroeg onderweg naar het stadion, omdat het niet zeker is hoelaat het openbaar vervoer gaat. Uiteindelijk bleek dit niet nodig, want de reis verliep voorspoedig en we kwamen al ruim van te voren aan in Kalamaria, een voorstad van Thessaloniki.

Na een lunch in een tentje vlakbij de plaatselijke kerk liepen we vijfminutenwandeling naar het stadion. Deze is net als PAOK en Aris gelegen tussen de hoogbouw.

Wat al gelijk op viel was de grootte van de tribune. Het stadion telt slechts één tribune die in gebruik is, echter deze kant ongeveer drie keer zo groot als de hoofdtribune van de gemiddelde Keuken Kampioen Divisie-club. Het deed mij een beetje denken aan LKS Lodz. Lodz heeft een (onafgemaakte) grote tribune die plaats biedt aan een hoop man, maar de andere kanten zijn leeg. Gelukkig was het bij Apollon niet zo nieuw als daar en paste het precies in het beeld van Oost-Europa.

We liepen door naar de ingang en zagen al een hoop bewapende agenten staan, niet wetende wat er ons vandaag te wachten stond. Was het een beladen wedstrijd?

We kochten een kaartje in een volledig met graffiti bekladde ticketbox. De ingangen van het stadion zagen er erg professioneel uit, al bleek later dat ze niet in gebruik waren. De stewards stonden bij elke deur om een flink stuk van je kaart af te scheuren.

Aan de overkant van onze tribune waren nog wel oude terraces te zien. Gezien het feit dat ze nogal scheef waren, verwacht ik niet dat ze nog in gebruik zijn. In combinatie met de flats op de achtergrond was het in ieder geval een leuk uitzicht.

Bij binnenkomst viel de staat van het veld gelijk op. Misschien lag het aan de sneeuw van de dag ervoor, maar veld 3 van een plaatselijke sportclub in Nederland ligt er waarschijnlijk beter bij. Het beloofde een amusante wedstrijd te worden..

Het werd opletten geblazen bij het aannemen en ballen door de lucht. De Griekse mannen op de tribune lieten zich werkelijk bij elk moment van zich horen. Deze passie herinnerde me aan AS Roma – Fiorentina een paar jaar terug. Ook daar barstte het van fanatieke Italiaanse oudere mannen die zich gedurende de wedstrijd overal druk om maakten. Een uitbal, een beslissing van de scheids, een slechte pass, het maakte niet uit wat er gebeurde: je hoorde ze toch wel.

Wij waren benieuwd hoeveel mensen er op dit affiche af zouden komen. Het viel een beetje tegen; ik schat er zo’n 350. Links van ons bevond zich nog wel een klein sfeervak met een man of 40. Support your local!

Het publiek zag Apollon Vontou en Volos een gewaagde wedstrijd spelen, al viel er over het niveau af en toe nog wat te zeggen. Apollon kwam vlak voor rust voor, ondanks dat de grote kansen voor de koploper Volos waren.

In de tweede helft bleef het een bezoek met leuke momenten. Flipperkastvoetbal met een paar goede ‘zagen’ van verdedigers, een hoop gele kaarten en scheldende opa’s en vaders. Ondertussen werd er bij Volos al twee man van het veld gestuurd en leek het erop dat Apollon het wel zou redden tegen negen spelers.

Ondanks dit was het laatste kwartier voor Volos. Ze gingen op jacht naar een gelijkmaker, terwijl Apollon zelfs met twee man meer het moest hebben van tijd rekken en wisselen in de blessuretijd. Volos kreeg zelfs nog een paar goede kansen, maar kon deze niet verzilveren.

Na afloop kwamen de vele agenten ook het veld op, ze waren er dus niet voor niets geweest. Drie daarvan gingen naar het arbitrale trio, de anderen verdeelden zich bij de poorten en de gang naar de kleedkamers.

Het werd een onverwachte leuke middag. Mocht je ooit in de buurt van Thessaloniki zijn, naast PAOK, Aris en Iraklis heb je dus ook nog Apollon Pontou. Als je van een oud stadion met fanatieke fans houdt is het zeker de moeite waard!