Excelsior – NEC

Deze week ontstond het spontane idee om de wedstrijd van Excelsior tegen NEC te bezoeken. Bekerwedstrijden doen het altijd goed en op papier was dit een leuk affiche. Het werd een avond vol verrassingen!

Om te beginnen bestond het idee om Excelsior op de vrijdagavond te bezoeken al wat langer. Het wachten was op een degradatie van Excelsior, maar de club dacht daar anders over. De prestaties zijn boven verwachting! Een Jupiler League / Keuken Kampioen Divisie pot werd het dus niet. Deze midweekse bekerronde was een goed alternatief.

We waren benieuwd hoe het er nou eigenlijk aan toe gaat bij Excelsior. De club staat misschien in de schaduw van Feyenoord en Sparta, maar de laatste jaren doen zij het wél boven verwachting. Dit is ook te merken binnen de club. Het stadion is uitgebreid; de hoeken van de Robin van Persie-tribune zijn dicht, wat in mijn ogen een grote verbetering is. Nu de overkant nog!

Ook lijkt het aantal toeschouwers omhoog gegaan. De harde kern achter het doel is in grotere aantallen aanwezig en ook in uitwedstrijden lijkt het meer te leven. We hoopten dit vandaag ook te zien, ondanks dat NEC – een oude bekende in de Eredivisie – als Eerste Divisieclub op bezoek kwam.

De intercity direct naar Rotterdam Centraal duurt slechts een halfuurtje. Het stadion van Excelsior is niet ver daar vandaan. Vanaf Rotterdam Blaak is het nog geen kwartier met de tram naar Kralingen.

We kwamen vlak voor de aftrap aan, kochten een kaartje voor slechts tien euro en kwamen op de Robin van Persie-tribune terecht. Er zat een hoop man op deze tribune, vooral het middenstuk leek zo goed als vol. De lange zijdes waren redelijk gevuld.

Het meest gevulde vak was dan toch het uitvak. Of het uitverkocht was weet ik niet, maar de fans van NEC hadden er duidelijk zin in. Zullen de uitsupporters dit zien als een bijzondere wedstrijd omdat ze tegen de Eredivisieclub moesten spelen? De rollen zijn omgedraaid: normaal is NEC degene die zich op het hoogste niveau bevindt.

De wedstrijd leek voor de bezoekers echter op een flinke tegenvaller uit te lopen. Excelsior kwam snel op voorsprong en wist dit uit te breiden naar 2-0. De spanning leek eraf, maar gelukkig – voor de neutrale bezoeker – kreeg NEC een penalty en werd de ruststand 2-1.

Persoonlijk vond ik het een topwedstrijd. Beide ploegen speelden aanvallend en er waren veel kansen aan beide zijdes. Het tempo lag hoog en er werd gestreden voor elke bal. In de tweede helft zakte dit iets in, maar de pot bleef aantrekkelijk om te zien.

In de tachtigste minuut kreeg NEC opnieuw een penalty en was de stand weer gelijk! Excelsior heeft vaker laten zien een voorsprong niet vast te kunnen houden. Dit gevoel werd waarschijnlijk versterkt nadat ze met tien man door moesten; Edwards kreeg na een schwalbe zijn tweede gele kaart.

Na negentig minuten stond het nog gelijk: er dus verlengd moest worden. Dat betekende dertig minuten extra voetbal en een flinke tijd later thuis! In het geval van een penaltyserie zou dit nog erger worden; we waren benieuwd wat er ging gebeuren..

Eerlijk is eerlijk, van binnen juichten we een beetje toen NEC (met een mooi schot) de 2-3 maakte. Het leek er niet op dat Excelsior, dat zich voor de 2-3 vrijwel continu in liet zakken, nog terug zou komen.

NEC bekerde door en wij keken terug op een mooie avond. Het stadion is niet mijn favoriet, maar de wedstrijd en sfeer verrasten mij wel. Beide supporters zongen gedurende het duel en voor de neutrale toeschouwer is zo’n wedstrijd super. Een 2-0 achterstand werd ongedaan gemaakt en zo schakelde de club die een klasse lager speelde de Eredivisieclub uit.

  • Wedstrijd 16 (25-09-2018)
  • Excelsior – NEC
  • Stadion Woudestein / Van Donge & De Roo Stadion
  • KNVB Beker eerste ronde
  • Toeschouwers:

Plaats een reactie