FC Dordrecht – Cambuur

Anderhalf jaar na mijn eerste bezoek aan De Krommedijk viel mijn oog op het schema van de Jupiler League play-offs. Na een jaartje in de Eredivisie ging het niet altijd lekker met FC Dordrecht. Maar dit jaar wisten ze dankzij een periodetitel de play-offs te behalen en werd er weer omhoog gekeken. In de kwartfinale stond Cambuur op het programma, voor mij een mooie reden om weer naar één van mijn favoriete stadions in Nederland te gaan.

Waarom zou De Krommedijk iemands favoriete stadion zijn? Er zijn toch veel mooiere, grotere en modernere stadions te vinden in Nederland? Maar het feit dat het grote en moderne niet bij Dordrecht is te zien, maakt het voor mij geliefd.

Dordrecht heeft vier verschillende tribunes. De Westtribune is geheel in clubkleur en samen met de bomen op de achtergrond een mooi plaatje. De hoofdtribune is niet vol met business seats; het commerciële gevoel blijft weg. Op de Noordtribune staan nog houten stoeltjes en is naast het vak nog een kleine, oude staantribune te zien. In tegenstelling tot bij clubs als Telstar waar deze tribunes zijn afgekeurd, zijn er hier nog wel mensen op te vinden tijdens de wedstrijd. De overkant, de kant van het uitvak, is klein en laag, wat het de vierde identieke tribune van het stadion maakt. En overal zijn de oldskool hekken te vinden, waar zowel thuis- als uitsupporters hangend in zijn te vinden na een doelpunt.

Mijn eerste bezoek in 2016 was een succes; ik hoopte dat dit vandaag herhaald kon worden. Er werden veel toeschouwers verwacht: dit potje bracht natuurlijk meer spanning met zich mee. Het was drukker dan normaal, ook het uitvak was goed gevuld.

Bij opkomst was er een mooi doek te zien in het thuisvak en de supporters gingen vanaf minuut één achter de ploeg staan. Helaas kwam dit niet over op de spelers; Cambuur kwam redelijk vlot op voorsprong. Dordrecht kreeg nog twee grote kansen (waarvan de eerste een mislukte stift werd), maar ging met 0-1 de rust in.

Na rust verwacht je het: Dordrecht gaat er vol op en we gaan nog een mooie pot zien. De eerste helft was Cambuur sterker, maar kansloos was de thuisploeg niet. Helaas wisten de gasten al twee minuten na rust de 0-2 te maken en leek het gespeeld.

In de 63e minuut kwam de spanning terug: de aansluitingstreffer werd gemaakt. Dit gaf de beleving op de tribunes een zetje in de goede richting en er werd weer gehoopt op een goed resultaat.

Niet lang daarna scoorde Cambuur echter haar derde doelpunt. Vlak voor tijd werd ook de 1-4 binnen geschoten. Een teleurstelling voor het thuispubliek, maar ook wel aan de ploeg zelf te danken. Er had meer ingezeten!

Dordrecht moet hopen op een wonder in de uitwedstrijd. Ik hoop dat ze hebben gekeken naar AS Roma afgelopen maand!

De foto’s:

01ff70e3e93949113acb31ce380093300774f3fc5c01f6bf0ed50e24db529f50ffbc85eb615724889baf0122e23dde03e6e0431cd47a6c76746ed1050715b9

 

Foto’s vorige bezoek (november 2016):

 

 

Plaats een reactie